"ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได้ เท่ากับไม่มีอะไรหยุดยั้งความรุดหน้าของกาลเวลาที่สร้างปีศาจเหล่านี้ให้มากขึ้นทุกที...ท่านคิดจะทำลายปีศาจตัวนี้ในคืนนี้วันนี้ ต่อหน้าสมาคมชั้นสูงเช่นนี้ แต่ไม่มีทางจะเป็นไปได้ เพราะเขาอยู่ยงคงกระพันยิ่งกว่าอาคิลลิส หรือซิกฟริด เพราะเขาอยู่ในเกราะกำบังแห่งกาลเวลา ท่านอาจจะเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้บางสิ่งบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราว แต่ท่านไม่สามารถจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป โลกของเราเป็นคนละโลก…โลกของผมเป็นโลกของธรรมดาสามัญชน" "ปีศาจ" เป็นอมตะนิยายเล่มสำคัญจากปลายปากกา "เสนีย์ เสาวพงศ์" ที่ยังคงความ "ร่วมสมัย" แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับจากวันที่เขียนขึ้นแล้วหลายสิบปี เป็นหนังสือที่มาก่อนกาล เพราะมันพูดถึงพลังของหนุ่มสาวในการเปลี่ยนแปลงสังคม ในยุคที่ขบวนการของคนหนุ่มสาวยังไม่ปรากฏ และความตื่นตัวของจิตสำนึกยังซบเซา มันจึงเป็นหนังสือที่ผู้เขียนเขียนขึ้นมาจากความหวัง ความเชื่อมั่นในคุณค่าของความเป็นมนุษย์ และการฝันไปข้างหน้าว่าสักวัน "โลกใบใหม่" จะก่อตัวขึ้นที่เส้นขอบฟ้า...ไม่ว่าจะต้องอาศัยเวลายาวนานเท่าใดก็ตาม